Όλα ξεκίνησαν για την Ελλάδα τότε στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο Τζών Κέννεντυ ως νέος δημοκρατικός Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήθελε να ακολουθήσει την σκληρή ολοκληρωτική πολιτική του προκάτοχου του Αϊζενχάουερ αναζητώντας νέες τακτικές. Επέλεξε στο ανταγωνιστικό παιχνίδι με την Σοβιετική Ένωση για τα κράτη δορυφόρους τις πιο ήπιες λύσεις όπως των Ειδικών Δυνάμεων και των Μυστικών Υπηρεσιών. Στην Ελλάδα η εφαρμογή αυτής της πολιτικής έφερε σταδιακά την δικτατορία, τον Ιωαννίδη και την Κυπριακή τραγωδία. Πάντα υπήρχε ένας Κορομηλάς για την εξασφάλιση των δυτικών συμφερόντων και δευτερευόντως ο ντόπιος μηχανισμός για τα τοπικά συμφέροντα. Παππάδες, με ή χωρίς κουκούλες, συνέδραμαν στον ιερό πατριωτικό σκοπό. Η βασική αρχή δράσης ήταν η «φαία προπαγάνδα». Μισή αλήθεια και μισό ψέμα, ανώνυμα και εκβιαστικά. Το 1990 όμως η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε και το ενδιαφέρον μεταφέρθηκε μέχρι και σήμερα στη Μεσοποταμία ενώ πλέον η Ευρώπη αναλαμβάνει να υλοποιήσει την αποφασισμένη μοίρα της. Στην Ελλάδα όμως μετά την παταγώδη πτώση του κουμμουνισμού και την αποκάλυψη του «ονείρου» του, παρέμεινε ο εθνικός μηχανισμός ολοένα και πιο ανεξάρτητος από την αδιαφορία του μητροπολιτικού κέντρου. Η τεχνολογία και τα βαλιτσάκια βοήθησαν στις ιδιωτικές ακροάσεις και η επιχείρηση έγινε πιο προκλητική και κυριότερα πιο κερδοφόρα. Πατριωτικά θύματα πάντα υπήρχαν για εκμετάλλευση. Και για όσους δεν υπάκουαν υπήρχε λύση. Ουδείς αναμάρτητος εκτός του Χριστού και για κάθε πολιτικό, εκδότη, επιχειρηματία, δημόσιο λειτουργό που αντιστεκόταν, η γνώση των αδυναμιών του ήταν χρυσός. Μία ξανθιά γυναίκα, ένα τραπεζικός λογαριασμός, ένα εξοχικό, η χρήση ναρκωτικών και ο χειρισμός της αποκλειστικής είδησης όριζε συμπεριφορές και πρωταγωνιστές. Στην ανάγκη και μία μήνυση, ένας δικηγόρος, μία αναβολή, μία απεργία εξυπηρετούσε την υποταγή ή την διαφυγή. Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στο 2009 που το οικοδόμημα άρχισε να καταρρέει. Οι κουτόφραγκοι άρχισαν να διαμαρτύρονται και ο Πρωθυπουργός ήταν λιγότερο ελεγχόμενος. Λίγο οι εντυπωσιακοί “Aγανακτισμένοι” που το ίδιο εντυπωσιακά σταμάτησαν μετά την αλλαγή του Υπουργού Οικονομικών, λίγο οι φιλόδοξοι επίδοξοι πολιτικοί αρχηγοί που αποσύρθηκαν αιφνιδιαστικά μετά την πτώση του κ. Παπανδρέου, λίγο οι αυθόρμητοι που πετάν τα νεράντζια, έκαναν την δουλειά τους συνήθως αγνοώντας για την εκδούλευση που παρείχαν. Δυστυχώς όμως σε όλες τις φορές αργά ή γρήγορα, όπως στις γνωστές περιπτώσεις πολιτικών προσώπων, επιχειρήσεων ενημέρωσης και αθλητικών ομάδων, αυτοκαταστρεφόμενοι. Αυτή λοιπόν ήταν η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που κατάφερε με κύριο μέσο τα χρεωμένα μέσα ενημέρωσης και τους φιλόδοξους πολιτικούς, δικαστικούς, προέδρους και αρχηγούς να σαπίσει. Τώρα απαιτείται εθνική ειλικρινής προσπάθεια με νέους ηγέτες, χωρίς εξαρτήσεις και συναλλαγές, για μία Ελλάδα δημοκρατική στα χαρτιά και στην πράξη. Τώρα όμως στο συρρικνωμένο μηχανισμό και τον αρχηγό της μένουν σταδιακά μόνο τα άκρα και τα ανώνυμα μέσα, που δεν είναι ικανά να αναγεννήσουν έναν τόπο. Δεν προχωράει μία χώρα με το φασιστικό παραλήρημα τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά, γεμάτο βία και γιαούρτια στις συναυλίες. Η πιθανή αδυναμία φυσικά της μελλοντικής πληρωμής μισθών και συντάξεων ουδέποτε απασχόλησε το πατριωτικό οικοδόμημα που αυτοσκοπό έχει τη διάσπαση της χώρας και τον εκφυλισμό των πολιτών της, πάνω από όλα με τη θέληση τους…
Everything started for Greece in early 1960's. John F. Kennedy as the new Democratic U.S. President did not want to follow the hard totalitarian policy of his predecessor Eisenhower was seeking for new tactics. He chose, for the competitive game with Soviet Union regarding satellites countries, softer solutions like the Special Forces and Secret Services. In Greece, the implementation of this policy gradually brought first the dictatorship of 1967, then the dictator Ioannides and afterwards the Cyprus tragedy in 1974. There has always been men like Koromilas to ensure primarily western interests in Greece and secondarily the local mechanism for Greek own interests. Priests, using or not hoods, assisted at the sacred patriotic goal. The basic principle of their action was "gray propaganda". Half true and half false, anonymous and blackmailing was their favorite tactic. A blond lady, a bank account, a country-house and drug usage gave the solution. If not a lawsuit, a proper lawyer even a strike was used. But in 1990 Soviet Union collapsed and US attention was transferred until today in Mesopotamia while Europe is taking the responsibility to implement its determined fate now. In Greece the resounding fall of communism and the revelation of its "dream" left the national Greek mechanism becoming more independent gradually due to the indifference of the metropolitan center. Technology helped, with the right briefcases and private hearings, making the “company” more challenging and especially more lucrative. Patriotic men were always possible victims to exploit. For those who did not obey there was always a solution. No one is without sin except Jesus, and every politician, publisher, businessman, public servant who resisted, knowing his weakness was gold. With all these we reached 2009, when the building began to collapse. The foolish Europeans began to protest and our Prime Minister was less controlled. Then suddenly the impressive movement of the “resentfuls” stopped dramatically after the replacement of the Minister of Finance, the ambitious aspiring political leaders of PASOK have withdrawn suddenly after the fall of Papandreou and “volunteers” throwing bitter oranges did their job, often ignoring the services they provided. Unfortunately in all cases sooner or later as those of known politicians, businessmen, media companies and soccer teams their actions were self-destructive. So that was the modern history of Greece in which the gang has managed to master its indebted media and ambitious politicians, judges, presidents and chiefs causing it to rot. Now we need a national effort with honest young leaders without dependencies and transactions for a Democratic Greece not only in papers but in practice. Now the shrunken mechanism is handling only the edges while anonymous tactics are not able to regenerate a country. A country cannot revive by fascist frenzy both right and left, full of violence and throwing yoghurts at concerts. The likely failure of future payment of salaries and pensions has never bothered the gang which is goal as a patriotic end is to split the country and to lead in poverty Greek citizens, above all with their will...
