Τον προβληματισμό πολλών Ελλήνων διατύπωσε το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, με αρμοδιότητα στον τομέα της επικοινωνίας της Χαριλάου Τρικούπη, κα Αφροδίτη Ελ Σαλέχ για ενδεχόμενη
Κυβέρνηση Τσίπρα. Δεν γνωρίζουμε τι τρομάζει πιο πολύ από την άσκηση της εξουσίας
από τη Ριζοσπαστική Αριστερά αλλά και μόνο το άγνωστο είναι αρκετό για να τρομάζει.
Το γεγονός ότι ο κ.Τσίπρας είναι νεαρός, δηλώνει άθεος
και δεν παρουσιάζει αξιόπιστο σχέδιο Κυβέρνησης της χώρας εγκεκριμένο από τους δανειστές
μας δεν δείχνει ως κύρια αιτία εγκατάλειψης της χώρας. Αυτό που αποτελεί
φόβητρο για την ελληνική οικογένεια και κάθε λογικά σκεπτόμενο της χώρας δεν
είναι το κόμμα του Συνασπισμού της Αριστεράς. Δεν είναι το γνήσιο 3%, το
αυθεντικό επαναστατικό κόμμα του κ.Τσίπρα.
Αυτό που τρομάζει τον Έλληνα πατριώτη και είναι έτοιμος
να πάρει τα όπλα της αντίστασης και να διχάσει ξανά τη χώρα είναι το υπόλοιπο
17% που φούσκωσε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές τον κ.Τσίπρα με την
αλαζονεία της εξουσίας. Εκείνους που υιοθέτησαν τη ρητορική του κ.Τσίπρα που ενοχλεί
αφάνταστα τους Ευρωπαίους δανειστές και πληρωτές των μισθών και συντάξεών μας.
Εκείνους που προφανώς συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των κατόχων των 54.000
εμβασμάτων και των καθημερινά συλληφθέντων για φοροδιαφυγή, οι οποίοι και
ευελπιστούν σε μία επιστροφή της χώρας στον τριτοκοσμικό κόσμο της δραχμής
κατέχοντας εκατομμύρια ευρώ και μετατρεπόμενοι ξανά σε άρχοντες της χώρας.
Το σενάριο της Κυβέρνησης του κ.Τσίπρα δεν ξέρουμε αν θα
βγει αληθινό αλλά σίγουρα ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να παραφρονήσει ομαδικώς.
Αυτός είναι και ο λόγος που παρόλο ο κ.Τσίπρας ασκεί ευχάριστη ρητορική του καναπέ, ακολουθώντας
την πολιτική του ώριμου φρούτου δεν μπορεί να πείσει και να κερδίσει την
εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Μπορεί να ελπίζει ότι με άλλους
σκαφάτους και φοροφυγάδες πολιτικούς άλλων κομμάτων θα δημιουργήσει ένα
λαοπλάνο πλειοψηφικό ρεύμα αλλά όπως λέει και ο λαός το ψέμα έχει κοντά πόδια.
Το δυστυχές βέβαια είναι ότι αν ο λαός πλανηθεί όπως πριν
από 100 χρόνια σχεδόν από τον Γούναρη της σύγχρονης εποχής το πολιτικό του τέλος δεν
θα είναι αρκετό για να εκτονώσει τη φρίκη που θα έχει νιώσει…
