Την κατάρα της Ελλάδας, τη διχόνοια, προσωποποιεί
καλύτερα από όλους το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Η έμπνευση του
κ.Κουβέλη να προδώσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού που επέλεξε το νεοσυσταθέν
κόμμα του να τον εκπροσωπήσει στην ελληνική Βουλή και στην Κυβέρνηση και να
αποσυρθεί ο ίδιος στην Σουμελά για να προσευχηθεί δεν φαίνεται να τον δικαιώνει, πιστοποιώντας
την αναγκαιότητα διαχωρισμού των εξουσιών για άλλη μία φορά.
Ο κ.Κουβέλης βαδίζει πανομοιότυπα στα χνάρια του κ.Καρατζαφέρη
και πολλών άλλων που ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ελλιποβαρείς στη ζυγαριά της εμπιστοσύνης
του ελληνικού λαού. Δημοσιεύματα και τηλεοπτικές ερωτήσεις-πάσες για ενδεχόμενη
κατοίκησή του στο Προεδρικό Μέγαρο ουδόλως ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό που
απαιτεί από τους πολιτικούς επιτέλους σεβασμό στο δημόσιο χρήμα και πολιτική σταθερότητα
για την επίτευξη της δημιουργίας.
Αυτό που διακρίνει έναν ηγέτη εν τέλει από έναν αρχηγό
είναι η παραδοχή των λαθών του και η διόρθωση αυτών, η συμπεριφορά απέναντι σε κοινωνία και όχι σε αγέλη. Ο κ.Κουβέλης εμμένει στη λάθος
συνταγή της διχόνοιας και της αδύναμης Κυβέρνησης των 153 βουλευτών υλοποιώντας
εσωτερικές μετακινήσεις στελεχών του και επιβεβαιώνοντας τον πολιτικό θάνατο της
ΔΗΜΑΡ.
Το να πεθάνεις πολιτικά δεν είναι κατακριτέο αλλά αν ο
λόγος της θυσίας είναι το κλείσιμο της αμαρτωλής ΕΡΤ, τότε ίσως πράγματι έφθασε
η ώρα ο ελληνικός λαός να μην κοιτάζει τα περιτυλίγματα πριν πάει στην επόμενη
βουλευτική κάλπη…
