Με νέα δεδομένα και με επισφαλείς προγνώσεις θα
διεξαχθούν οι Ευρωεκλογές του 2014 στην Ελλάδα. Μέχρι τώρα από την είσοδο της χώρας
στην ΕΟΚ το 1980 οι Ευρωεκλογές ήταν μία καλή ευκαιρία σε επιλεγμένα στελέχη
του πάλαι πότε κραταιού δικομματισμού να αποκατασταθούν πολιτικά στις πλουσιοπάροχα
αμειβόμενες θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου. Μικρό υπήρξε το ενδιαφέρον των κομμάτων
και του λαού για το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών και ανούσιο στις περιπτώσεις
που ταυτιζόταν με τα κόμματα που συμμετέχουν στις βουλευτικές.
Μετά από πέντε χρόνια οικονομικής κρίσης σε όλη την Ευρώπη,
μετά από μία πολιτική και οικονομική διαχείριση από τους πολιτικούς της Ευρώπης
με πρωταγωνιστή τη Γερμανία και πολλές αμφισβητήσεις και μετά από το σταυρό
προτίμησης που δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό λαό να εκφράσει δημοκρατικά την
κομματική και ατομική προτίμησή του αυτές οι ευρωεκλογές αποκτούν ένα διαφορετικό
νόημα.
Μπορεί να μην διακυβεύεται η Κυβέρνηση της επόμενης
ημέρας για την Ελλάδα όπως προβλέπεται συνταγματικά με τις βουλευτικές αλλά ο
ελληνικός λαός έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει την ικανοποίησή του ή μη από
τη συνολική ευρωπαϊκή πολιτική και να καταδείξει την κατεύθυνση που αυτός προτιμάει
να έχει αυτή. Το κυριότερο να επιλέξει τα πρόσωπα της κοινωνίας που θα τον
εκπροσωπήσουν στα έδρανα των Βρυξελλών και οφείλουν να μεταφέρουν κάτι το
καινούργιο και πιο ελπιδοφόρο σε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο.
Η ανισοκατανομή του πλούτου και της ανεργίας γεωγραφικά
και εθνικά, οι διαφορετικοί πόλοι λήψης των αποφάσεων, η διαπιστωμένη διαφθορά,
η εθνικό-κεντρική αντίληψη των θεμάτων, η φοβία μετάβασης στις επόμενες φάσεις της
ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι δομικές αδυναμίες του ευρώ και η παγκόσμια ισχύς του,
η αδυναμία της αμυντικής συν-αντίληψης είναι μόνο λίγα από τα θέματα που θα
πρέπει να αντιμετωπιστούν στην επόμενη πενταετία. Μία πενταετία στην οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχει ισχυρότερη επιρροή στις αποφάσεις που καθορίζουν
τη ζωή των ξεχωριστών λαών για να κερδίσει το σεβασμό τους και να διοχετεύσει
σε αυτούς την έννοια του ευρωπαϊκού συμφέροντος στο περιορισμένο και ανταγωνιστικό
παγκόσμιο περιβάλλον και τόπο διαβίωσης και εμπορίου πλέον όλων των ανθρώπων.
Η Ελλάδα και τα πολιτικά κόμματα θα κάνουν μεγάλο λάθος
να ταυτίσουν αυτές τις εκλογές με τις βουλευτικές, «διασκεδάζοντας» πολιτικά εκ
του ασφαλούς και σπαταλώντας μία ευκαιρία να εκπροσωπηθεί ο λαός στην Ευρώπη
σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή μη. Μπορεί να
ξεχνάει εύκολα ο Έλληνας τις εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ που διανεμήθηκαν στα
μητροπολιτικά κέντρα και τους αγρούς από την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε. και να παραβλέπει
το αίμα που έχυσαν κάποιοι άλλοι λαοί της Ευρώπης για να ενταχθούν στο ευρωπαϊκό
όνειρο αλλά η βούληση του λαού, ο βαθμός και ο τρόπος συμμετοχής της Ελλάδας
στο ευρωπαϊκό «γίγνεσθαι» οφείλουν να καταγραφούν στις ευρωεκλογές του 2014
σαφώς και μακριά από τις κομματικές ταχυδακτυλουργίες και φανφάρες του
παρελθόντος που κόστισαν στη χώρα 323 δις χρέος και κάποιες γενιές χαμένες.
Για
να μην πάει και το υπέδαφος της χώρας χαμένο για τα παιδιά μας, όπως πήγε τόσα χρόνια το έδαφος για εμάς…
