ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Ελλάδα πηγαίνει στις αγορές μετά από πέντε πέτρινα χρόνια για τους πολλούς. Μέσα σε αυτά τα χρόνια πολλά άλλαξαν, πολλά έμειναν ίδια. Οι αγορές θα ανοίξουν προσεχώς τα χαρτοφυλάκιά τους αν θεωρήσουν ότι υπάρχει ελπίδα για την έντοκη αποπληρωμή τους. Αν λοιπόν η Ελλάδα καταφέρει να ενταχθεί στο παγκόσμιο γίγνεσθαι θα φανεί σύντομα. Βέβαια τα κάστρα πέφτουν πάντα από μέσα και ο κ.Σαμαράς θα πρέπει σύντομα να καταδείξει αν το κάστρο του Μαξίμου είναι δικό του ή δανεικό από το βαθύ κράτος της χώρας.

Τα θεμέλιο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η δομή της οικονομίας της, η δομή της κοινωνίας της. Το όνειρο του δημοσίου υπαλλήλου έγινε εθνικό όνειρο για τη γενιά της μεταπολίτευσης, της μεγάλης αλλαγής και εξελίχθηκε στον εφιάλτη της κολλημένης μίζας. Τα καλύτερα μυαλά της χώρας εντάχθηκαν στο Δημόσιο, η πρωτογενής παραγωγή έγινε επιδοτούμενη και η επιχειρηματικότητα κατέληξε στην αφαίμαξη του Δημοσίου χρήματος. Στο τέλος το όνειρο του κροίσου δημόσιου υπαλλήλου με τις καταθέσεις στην Ελβετία και την Κύπρο ήρθε ως ταφόπλακα στην ίδια την κοινωνία, με το λογαριασμό για την επόμενη γενιά στα 320 δις ευρώ...

Η είσοδος της χώρας στον 21^ο αιώνα το προσεχές διάστημα πρέπει να συνοδεύεται με την άμεση αλλαγή της οικονομίας της. Ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να πάψει να ταυτίζεται με τον πλουτισμό και η ανταγωνιστική επιχειρηματικότητα οφείλει να αναδείξει τη μοναδική ελληνική σκέψη, την ικανότητα και τη δημιουργία. Ο τουρισμός και η εκμετάλλευση του εδάφους και υπεδάφους της χώρας μπορούν να γίνουν οι βαριές βιομηχανίες που είναι αρκετές να θρέψουν όλο τον πληθυσμό. Αρκεί να αξιοποιούνται συλλογικά, με εξωστρέφεια και με ένα κοινό σκοπό. Την απόσβεση του επαίσχυντου χρέους που μας κληρονόμησε η γενιά των υπερπατριωτών του ’21 οι οποίοι καπηλεύτηκαν ιδεώδη και αδαείς ανθρώπους για να πετύχουν τη διάλυση της χώρας...

Με ή χωρίς αυτή την Κυβέρνηση, με ή χωρίς αυτόν τον Πρόεδρο οι λήσταρχοι του χθες πρέπει να παραμεριστούν για να αναδειχθούν οι μέχρι εχθές καταπιεσμένοι, οι μέχρι σήμερα φτωχοί και άνεργοι…