ΗΓΕΣΙΑ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΕΛΕΙΑ Η' ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Δημοσιεύτηκε 24 Σεπ 14

Ένα Κράτος υπάρχει όταν μία κοινωνία με κοινές αξίες δημιουργεί έναν Στρατό για να εξασφαλίσει την ύπαρξή της. Χωρίς Στρατό δεν υπάρχουν ελεύθερα έθνη, δεν υπάρχουν ελεύθερες κοινωνίες, δεν υπάρχουν αξίες.

Ο Στρατός οφείλει να υπακούει στο Σύνταγμα της χώρας και την εκλεγμένη από την κοινωνία Κυβέρνησή του. Τις επιταγές του Συντάγματος τις περιέχουν οι αποφάσεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου Άμυνας (ΚΥΣΕΑ), υπό τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό της και ισχύουν μέχρι την αλλαγή τους.

Η ισχύς κάθε Στρατού και κάθε δημόσιου οργανισμού είναι ανάλογη της επάνδρωσής του. Το πιο ευαίσθητο εθνικό θέμα που δεν πρέπει ποτέ να αποκαλύπτεται δημόσια. Μία εταιρεία που στο οργανόγραμμά της απαιτεί 100 άτομα για να αποδώσει σύμφωνα με τα καθοριζόμενα με τους Νόμους και τις εισαγγελικές εντολές, αν έχει 70 υπολειτουργεί, αν έχει 40 δεν λειτουργεί, αν έχει 10 υπάρχει δολιοφθορά. 

Το "εθνικό" παρακράτος της χώρας που την απομύζησε με τις μίζες των 320 δις ευρώ, επεδίωξε και πέτυχε στις περισσότερες περιπτώσεις με τους αδαείς ή στρατολογημένους υπηρέτες του, τη μειωμένη επάνδρωση σε κάθε οργανισμό. Για να μη λειτουργούν, για να απομυζούνται πιο εύκολα.

Αν τυχόν δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη, δεν αποδίδεται το δίκαιο έγκαιρα. Αν τυχόν δεν λειτουργεί το ΣΔΟΕ, δεν εξυγιαίνεται η οικονομία έγκαιρα. Αν τυχόν δεν λειτουργεί η Παιδεία, υποθηκεύεται το μέλλον. Αν τυχόν δεν λειτουργεί ο Τύπος, υπνωτίζεται η κοινωνία. Αν τυχόν δεν λειτουργεί ο Στρατός δεν υπάρχεις. Όταν το καταλάβεις είναι αργά.

Το να υπολειτουργεί ένας οργανισμούς με ελάχιστους ρομαντικούς σκαπανείς που δεν λαδώνονται, είναι ο αυτοσκοπός της κατάλυσης του Συντάγματος της χώρας. Αυτό που συνέβη και συνεχίζει να θέλει να συμβαίνει με εκλεκτούς δημόσιους λειτουργούς, με τους χρησοθήρες του δημόσιου πλούτου.

Στην Άμυνα με τη γνωστή δυσχέρεια στον ορθό προσδιορισμό των πραγματικών απειλών, τη δυσκολία προσαρμοστικότητας στο νέο πεδίο του Πολέμου του 21ου αιώνα, την υπογεννητικότητα της χώρας, τη διαπιστωμένη λεηλάτηση του δημοσίου χρήματος, και την ψηφοθηρία των πολιτικών, ο Πρωθυπουργός της χώρας όρισε με το ΚΥΣΕΑ την κατώτατη επάνδρωση των Μονάδων του η οποία ανταποκρίνεται στην αντιμετώπιση των παρουσιαζομένων, υπαρκτών ή μη κατ' άλλους, απειλών της κοινωνίας. Το ποσοστό που θα εξασφαλίζει μία έντιμη μάχη στην ειρήνη. Έναν αξιοπρεπή θάνατο στο πεδίο των ασκήσεων.

Το μεγάλο ερώτημα που έγκειται στα όρια της ανυπακοής στο Σύνταγμα της χώρας είναι σε τι βαθμό οι Αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων και Στρατού τηρούν την απόφαση ΚΥΣΕΑ και αν όχι με ποιανού εντολή λειτουργούν, εκτός του συνταγματικού οργάνου που την διατάζει. Αν την τηρούν καλώς και συγχαρητήρια, αν όχι κρίμα που βρίσκονται ακόμα στη θέση τους!

Υπήρχαν κάποτε Αρχηγοί Στρατού που μόλις αντιλήφθηκαν την ύπουλη αλλοίωση των καθοριζομένων αποφάσεων, του ΚΥΣΕΑ, του πρωθυπουργού της χώρας, αντέδρασαν άμεσα εντός ωρών και αποκατάστησαν τη νομιμότητα στη χώρα. Έγιναν δυσάρεστοι. 

Υπήρχαν και Αρχηγοί που υιοθέτησαν την ανέντιμη και αυθαίρετη πρωτοβουλία της θέσης ότι "σιγά μη γίνει Πόλεμος". Ήταν αυτοί που δεν τήρησαν την απόφαση ΚΥΣΕΑ με προσχήματα και δεν εισηγήθηκαν την αλλαγή του. Ήταν αυτοί που δεν έλεγξε κανείς, πολιτικός, εισαγγελέας, δημοσιογράφος.

Φυσικά ο Πόλεμος δεν γίνεται με μηχανοκίνητες παρελάσεις και τελεσίγραφα πια. Ο Πόλεμος γίνεται κάθε μέρα στον αέρα, την ξηρά και τη θάλασσα. Ποτέ σε έναν Πόλεμο δεν μπορεί να πετύχεις κάτι παραπάνω από ό,τι στην ειρήνη.

Όταν και εφόσον δεν λειτουργεί το Σύνταγμα της χώρας σημαίνει ότι δεν λειτουργεί η πολιτική εξουσία διά του αρμοδίου Υπουργού της, η δικαστική εξουσία διά των αρμόδιων εισαγγελέων και η τέταρτη εξουσία διά των γραφόντων τα μη απόρρητα δημόσια γεγονότα της κοινωνίας.

Οι λόγοι πολλοί, το αποτέλεσμα ένα. Η ομηρεία του Κράτους στον παρακρατικό μηχανισμό που άλλοτε φοράει ξενόφερτη κόκκινη προβιά και άλλοτε ράσα του διαβόλου όπου όλοι προστρέχουν να αγιασθούν. Να δηλώσουν την υποταγή τους στα πάθη τους.

Σιγά μην γίνει Πόλεμος, σιγά μην αλλάξει η Ελλάδα...

Σ.Σ. Στους ρομαντικούς σκαπανείς που σκάβουν καθημερινά με αλάδωτα φτιάρια.