Στην παγίδα του λαϊκισμού κινδυνεύει να πέσει ο κ.Σαμαράς,
η Κυβέρνηση της χώρας και η Ελλάδα. Η εμμονή του κ.Σαμαρά να ανταγωνιστεί την πλάνη του
κ.Τσίπρα μετά τις Ευρωεκλογές και το αδιάφορο αποτέλεσμά τους κινδυνεύει να τον οδηγήσει στην πολιτική του ήττα. Ο κ.Σαμαράς αναζητά
μία είδηση να χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων με την ανακοίνωση της λήξης των Μνημονίων και της αποπομπής της Τρόικας. Στην ουσία ακολουθεί την τακτική του αντιπάλου του έχοντας χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Ο κ.Τσίπρας φυσικά υπερέχει
επικοινωνιακά καθόσον δεν έχει ευθύνες, οι μέντορές του ελέγχουν τα μέσα
ενημέρωσης και η Κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου αποκρούοντας τις επικοινωνιακές
ιαχές του πολέμου του κ.Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του ολιγωρεί στην επιθετική
πολιτική της. Πάνω από όλα δυστυχώς και ο κ.Σαμαράς δεν ενημερώνει ξεκάθαρα τον ελληνικό λαό ότι μία χώρα που χρωστάει 320 δις ευρώ θα έχει ''πάντα'' μία Τρόικα που θα την ελέγχει ανεξάρτητα ποιος είναι ο Πρωθυπουργός της.
Η Ελλάδα έτσι είναι αδιάφορο αν θα βγει από το Μνημόνιο και αν θα φύγει η Τρόικα αφού μια πλεονασματική κοινωνία πρέπει να υπάρχει πάντα είτε επιβεβλημένο από τους
εξωτερικούς δανειστές είτε από την πολιτική λογική της επιβίωσης στο νέο αιώνα. Είτε με τον κ.Σαμαρά είτε με
το κ.Τσίπρα, είτε με έναν οικουμενικό Πρωθυπουργό της πολιτικής τερατογένεσης. Ακόμα δε και αν εξετάσουμε το άκρως υποθετικό σενάριο να βρεθεί
ο κ.Τσίπρας Πρωθυπουργός της χώρας από πού θα δανειστεί για να ξεπληρώσει τα 320
δισ χρέος. Πώς θα ανταγωνιστεί τις άλλες δυτικές οικονομίες στον παγκόσμιο
χάρτη των αξιών και των αγορών. Θα κάνει την Ελλάδα Βόρεια Κορέα.
Το Μνημόνιο της λογικής θα είναι πάντα στην Ελλάδα αν θέλει να
υπάρχει στον 21ο αιώνα με τα υπάρχοντα σύνορα της. Αλλιώς υπάρχουν πρόθυμοι που θα επιβάλουν τις
δυτικές αρχές σε μία ώρα ανάγκης, που θα έχει προκαλέσει ο λαϊκισμός από όπου και αν προέρχεται. Αυτός εξάλλου είναι και ο αυτοσκοπός των εχθρών της Ελλάδας. Η ύπνωση μέχρι τη διάλυσή της.
Οι αγορές σήμερα έδειξαν τα δόντια τους και εξήγησαν
στους Έλληνες ότι τα επικοινωνιακά παιχνίδια εσωτερικής κατανάλωσης δεν κινούν
τον κόσμο και κυρίως δεν τον τρέφουν. Ο κ.Σαμαράς πρέπει να αγνοήσει τις κραυγές
λαϊκισμού του κ.Τσίπρα άμεσα, να σχηματίσει μία εργατική και επιθετική Κυβέρνηση το ταχύτερο και να επισπεύσει το ήδη καθυστερημένο έργο της
σε σχέση με τα προαπαιτούμενα αν θέλει να έχει με το μέρος του την
ελληνική κοινωνία την ώρα της κάλπης. Όποιος τον καθυστερεί στο Μαξίμου, στην Κυβέρνηση, στο κόμμα πρέπει να απομακρύνεται με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς οίκτο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει τους φοβισμένους.
Το 23% που ευελπιστεί να συνεχίσει να γεμίζει την επομένη των βουλευτικών εκλογών τις τραπεζικές
του καταθέσεις στην αλλοδαπή, δεν θα μεγαλώσει ποτέ, όπως επίσης και δεν θα ψηφίσει ποτέ τα κόμματα της λογικής. Αυτό που θα μικραίνει επικίνδυνα είναι το
ποσοστό της λογικής στην ελληνική κοινωνία που όσο βλέπει τη Δικαιοσύνη να
μην καταστρέφει τους μαχητές της λεηλασίας της χώρας και την εσωτερική αγορά να
μην ανοίγει την αγκαλιά της στη νεολαία, στο τέλος θα σύρει το χορό του Ζαλλόγγου τραγουδώντας τα
πατριωτικά τραγούδια της εθνικής καταστροφής, μεταναστεύοντας στο τέλος όπως οι Μικρασιάτες της προσφυγιάς το 1922.
Στην πρωτεύουσα της Ευρώπης αυτή τη φορά...
