Την υποταγή των Ενόπλων Δυνάμεων στο Σύνταγμα της χώρας
στον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρωθυπουργό της και την πλήρη επιχειρησιακή
ετοιμότητα του Στρατού και της Δημόσιας Διοίκησης, που είχε ήδη συνεγερθεί,
επέδειξαν την Πέμπτη το πρωί η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας στην ακριτική
Θράκη και στον κ.Σαμαρά.
Λίγη ώρα πριν ο Αρχηγός Αστυνομίας κ. Τσακνάκης, απέτρεπε στην
πρωτεύουσα την εκτέλεση ενός σχεδίου διαβολής
που είχε σκοπό την ανατίναξη των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας στη
λεωφόρο Συγγρού στα πρότυπα των εκρήξεων της Καμπούλ και την εκατόμβη θυμάτων
με ενδεχόμενη προφανώς ακόμα και τη δολοφονία του πρωθυπουργού της χώρας κ.Σαμαρά.
Ένα σχέδιο που σίγουρα απαιτούσε καλή γνώση των νέων χώρων και των οδών διαφυγής που δεν
πρόσφεραν οι αντίστοιχοι στα παλαιά παραδοσιακά γραφεία της Ρηγίλλης.
Έτσι η επίδειξη της στρατιωτικής ισχύος της χώρας, υπό
τους κ.κ. Αβραμόπουλο και Στρατηγό Κωσταράκο, εγγυητές της ασφάλειας της
κοινωνίας μας έκλεισε χρονικά και φυσικά συμπτωματικά με την οριακή ακύρωση ενός σχεδίου αποσταθεροποίησης,
με ανυπολόγιστες ζημιές για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητας της
Ελλάδας.
Είναι πλέον στα χέρια της Κυβέρνησης των Ελλήνων, των κ.κ.
Σαμαρά και Βενιζέλου, τώρα να εξιχνιάσει σε βάθος τους εμπνευστές, συντονιστές
και παραλίγο εκτελεστές της δημοκρατίας
της χώρας, 40 χρόνια μετά την κατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος του
προδότη Ιωαννίδη, εκτελεστή της μαρτυρικής Κύπρου. Εάν η Κυβέρνηση μείνει και
πάλι στη συγκάλυψη του ηθικού αυτουργού της διαβολής της Ελλάδας θα είναι ένα μοιραίο
λάθος για τη δημοκρατία μας.
Φυσικά η πλήρης στρατιωτική και πολιτική επιτυχημένη άσκηση
ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ επέδειξε την ετοιμότητα της χώρας να υπάρχει στο διηνεκές με
οποιαδήποτε μορφή διακυβέρνησης. Η πολιτική εξουσία σε μία κοινωνία σταματά
σταδιακά όταν για λόγους εθνικής ανάγκης ξεκινά η κρίση και ο πόλεμος και αναλαμβάνει η στρατιωτική
εξουσία για λόγους κοινωνικής επιβίωσης. Μετά η πολιτική εξουσία μπορεί φυσικά να επανέλθει αργά ή γρήγορα και να έχει κάθε
μορφή συσπείρωσης όπου όλες οι
συνιστώσες της δημοκρατίας με έναν οικουμενικό αρχηγό, δημοκρατικό ή βασιλικό αδιάφορο,
μπορούν να εγγυηθούν τη συνέχεια του έθνους. Ίσως για λίγο βέβαια λαμβάνοντας
υπόψη τις σύγχρονες παγκόσμιες συνισταμένες αλλά αυτό είναι και πάλι αδιάφορο. Ίσως
και επιθυμητό για τον ηθικό αυτουργό της ανατίναξης της Νέας Δημοκρατίας.
Ο επίλογος αυτής της μαύρης σελίδας της πολιτικής
ιστορίας μας, μίας ακόμη αποτυχημένης απόπειρας που θύμισε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τους Μαυρομιχάληδες
και το αίμα του Καποδίστρια, έληξε με
τη λαμπρή επίδειξη ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεών μας και τη συνέχιση της εθνικής
προσπάθειας για μία νέα δημοκρατία απαλλαγμένη από την ύπουλη δικτατορία της
υποταγής, συμπτωματικά με μία νέα ηγεσία στο Υπουργείο Άμυνας...
