"Η
εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία
αποτέλεσμα της αδυναμίας", αναφωνούσε ο πνευματικός ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ
και πλήθος επαναστατών στη δύσμοιρη Ευρώπη του 20ού αιώνα Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν.
"Όλοι θα
θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο, αλλά δεν είναι ποτέ υποψήφιος", διατύπωνε
την ίδια εποχή ένας Αμερικανός χιουμορίστας, o Kin Hubbard.
Είναι
πράγματι διασκεδαστική η υψηλή κριτική που εξαπολύεται στον ανεπιθύμητο ακόμα
και από τους βουλευτές της Κυβέρνησης κ.Χαρδούβελη με τις ρυθμίσεις που έφερε
προς ψήφιση για την τμηματική καταβολή όλων αυτών των χρημάτων που χρωστάμε ως λαός στο
Κράτος, το οποίο απαρτίζουμε οι ίδιοι κατά συνείδηση για να υπάρχουμε ως χώρα. Εύκολη κριτική της
ενημέρωσης και των δηλώσεων σε έναν μη εκλεγμένο δημοκρατικά Υπουργό που σε
συνέχεια των ομοίως μη εκλεγμένων κ.κ. Στουρνάρα και Παπακωνσταντίνου κλήθηκαν
την τελευταία πενταετία να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά και να φέρουν ταυτόχρονα τα λεφτά στα Ταμεία του καταληστευμένου Κράτους και το
χαμόγελο στις τσέπες των φορολογούμενων και την κοινωνία.
Έλληνες που δέχτηκαν να
πληρώσουν την πιο κρίσιμη θέση της Κυβέρνησης την οποία το πολιτικό σύστημα και οι
300 του Συντάγματος, που αμείβονται πλουσιοπάροχα και είναι προφανώς 300 για να μας θυμίζουν
τους αντίστοιχους του Λεωνίδα που θυσιάστηκαν για το αρχαίο πνεύμα του
ελληνισμού, αδυνατούν να πληρώσουν.
Προσπαθούν
δε τώρα οι τελευταίοι, γεμάτοι στόμφο και πολιτική σοφία, να ρίξουν το πολιτικό ανάθεμα σε κάποιον
πατριώτη που προσφέρθηκε να αναστήσει την οικονομία για αυτούς και όλους εμάς
χωρίς αυτούς. Επιτήδειοι δε μυστικοσύμβουλοι να αναλάβουν σκοτεινό ρόλο επιρροής και καταστροφής.
Ημέρα
του Πολυτεχνείου αύριο και είναι μία καλή ευκαιρία οι άνθρωποι που επέλεξαν να
υπηρετήσουν τη δημοκρατία αντί της Χούντας να αναλογιστούν. Υπάρχει κάποιος άξιος
μέσα σε αυτούς που έχει τη δύναμη να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών. Αν
κοιταχτούν και δεν βρουν κανέναν, καλά είναι να σιωπήσουν και να αφήσουν τον
κ.Χαρδούβελη να κάνει τη δουλειά του, με τα λάθη και τις παραλείψεις του.
Να
ζητούν ευθύνες και το "κεφάλι στο πιάτο" εκείνου που δεν μπορούν να αντικαταστήσουν
λόγω πολιτικής δειλίας και εκλόγιμου κόστους είναι πολύ εύκολο. Τελείως υποκριτικό βέβαια...
