Everything
is against sense in Greece nowadays. In 25 days we decide on something we do not know,
we haven’t heard about it and probably we will never learn. What will happen
over the next four years, or maybe the next two years, as we are used in a la
carte democracy no one tells?
Mr. Tsipras
is in the top spot of the polls while in the same time he insists in a political
program presented in Thessaloniki International Trade Fair that made negative impressions
on all economical experts in the anti-Euro City of London and forced even
executives of radical left to withdraw their Parliamentary candidacy. Mr.
Tsipras guarantees Greeks' bank deposits and makes second thoughts about his
elusive dream that already threatens to become a nightmare. He wants eagerly to
take over and change economic and social life of the country but such
decisions demand responsibility and SYRIZA dosen’t seem to have solid
foundations. SYRIZA looks more like a prefabricated erected party capable only
for destruction. How to handle the weight and ridicule of Europeans, even
Mediterranean Spaniards now make it clear through their Minister of Finance
that they aren’t willing to pay anymore for increase in wages of Greek public servants,
doctors, policemen and municipal officials that Mr. Tsipras promised so
generously? Not to think what would happen if Europeans asked one day for their money
back.
Mr. Samaras seems
desperately alone to win the game in extra time. Violating the logic of
euro he doesn’t learn from his mistakes. Samaras still trying to reconcile the
day after and welfare of Greece with Greek oligarchy used for decades to control
media, institutions and domestic market by smuggling energy flow through imported
oil of a few Greek ship owners. Mr. Papandreou made the same mistakes, didn’t find
the courage to send to justice whoever is responsible for poor condition of Greece while
he continuously postponed their punishment. How new could be born in a diseased
field, without eradicating weeds? How to find a Greek Erdogan or a Greek Merkel
who can be loved by his own people?...
According to latest polls unrepentant
Greeks demonstrate subservience and complete confusion by supporting parties with political
leaders of Nazi background and holders of offshore companies full of millions
of Euro. PASOK, ANEL and DIMAR are ready to disappear although they are still
enjoy their political survive in an adrift ship.
There is no reasonable
political analyst in Greece and abroad who cannot mention the internal dissolving
tendency of country while political “captains” and “crews” debate fiercely on TV
stations who will sing the song of immersion to the passengers of a singing boat in a better way.
The good scenario is to be
saved again due to pity by a European country at the last moment, in the
new era of frost, on the contrary of our insistence on living above our
strengths. Otherwise like it or not who will remain in Greece shall grasp the oar
and seek for a safe harbor in Europe after three generations work needed to buy a new
ticket.
Where day after will
find the guilty ones for current situation will be written in history
books, as it happened in 1922. Leaders like Plastiras can’t be found easily in
a system full of scared and incompetent politicians. No one can create powerful states
only with words...
Ο κ.Τσίπρας που προηγείται στις δημοσκοπήσεις αναφέρεται
σε ένα πρόγραμμα σε κάποια ΔΕΘ που μόλις το ακούσανε οι ειδικοί στο αντιευρωπαϊκό City ανάγκασαν τους ιθύνοντες της
ριζοσπαστικής αριστεράς να αποσύρουν την υποψηφιότητά τους για το Κοινοβούλιο. Ο κ.Τσίπρας βέβαια
εγγυάται πλέον για τις καταθέσεις των Ελλήνων κάνοντας δεύτερες σκέψεις για το απατηλό
όνειρο που απειλεί ήδη να γίνει εφιάλτης. Η γλυκιά εξουσία που τόσο λάτρεψε ώστε να ανατρεψει την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου συνοδεύεται πάντα από ευθύνη και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν
είναι κόμμα και δεν δείχνει να διαθέτει γερά θεμέλια. Εξάλλου πιο πολύ μοιάζει με ένα προκάτ που στήθηκε για τις ανάγκες της καταστροφής. Πώς να αντέξει το βάρος και τη
χλεύη των Ευρωπαίων ακόμα και των μεσογειακών Ισπανών που σήμερα διά μέσου του Υπουργού
Οικονομικών τους ξεκαθάρισαν ότι δεν θα πληρώνουν για πολύ τους μισθούς του
ελληνικού δημοσίου, του γιατρού, του αστυνομικού και του δημοτικού υπάλληλου που ο κ.Τσίπρας υπόσχεται να αυξήσει απλόχερα. Φανταστείτε
να έρθουν να γυρέψουν και τα δανεικά, τι έχει να γίνει.
Ο κ.Σαμαράς δείχνει απελπιστικά μόνος για να γυρίσει το
παιχνίδι στην παράταση. Βιάζοντας τη λογική του ευρώ χωρίς να μαθαίνει από τα λάθη του, ακόμα προσπαθεί να συμβιβάσει
την επόμενη ημέρα της χώρας και την ευημερία του λαού με την ολιγαρχία του
τόπου που δυναστεύει ακόμα τα μέσα ενημέρωσης, τους θεσμούς και την αγορά,
ελέγχοντας τη ροή της ενέργειας από τις ποντοπόρες θάλασσες. Τα ίδια λάθη με
τον κ.Παπανδρέου που δεν τόλμησε τη ρήξη μόλις ήρθε η ώρα της δικαιοσύνης και
ανέβαλε την τιμωρία των ενόχων της φτωχοποίησης της Ελλάδας. Πώς να γεννηθεί έτσι το νέο σε ένα άρρωστο χωράφι, χωρίς ξεχέρσωμα. Πώς να βρεθεί ένας Ερντογάν και μία Μέρκελ για την Ελλάδα που να τον αγαπάει ο λαός του.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και ακόμη χειρότερα οι Έλληνες
αμετανόητοι επιλέγουν ακόμα κόμματα με αρχηγούς ναζιστές και κατόχους εκατομμυρίων ευρώ σε offshore αποδεικνύοντας τη
δουλοπρέπειά τους και την πλήρη σύγχυση τους. ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ είναι έτοιμοι να
κατέβουν στο επόμενο λιμάνι αλλά βρισκόμενοι στη μέση του ωκεανού απολαμβάνουν ακόμα το ταξίδι στο
κατάστρωμα της χώρας πάνω σε ένα ακυβέρνητο πλοίο.
Δεν υπάρχει κανείς λογικός αναλυτής εντός και εκτός συνόρων που να μην αποτυπώνει
τη διαλυτική τάση της χώρας την ώρα που οι καπετάνιοι και τα πληρώματα στον ντόκο ξιφουλκούν στα
τηλεοπτικά κανάλια ποιος θα ανέβει πάνω στο καράβι που γέρνει για να τραγουδήσει καλύτερα το τραγούδι της βύθισης και να
ευχαριστήσει τους επιβάτες.
Αν μας λυπηθεί και μας σώσει μία ευρωπαϊκή χώρα την ύστατη
στιγμή, στη νέα εποχή του παγετού, παρόλο το εμμονικό υπέρβαρο της ζωής μας έχει καλώς, αλλιώς
θέλουμε δεν θέλουμε θα πιάσουμε το κουπί όσοι απομείνουμε σε αυτή τη χώρα και έχουμε τη δύναμη να
κωπηλατήσουμε, για να δούμε μετά από τρεις γενιές κάποιο λιμάνι στην Ευρώπη.
Το πού θα βρεθούν οι ένοχοι της σημερινής κατάστασης σύντομα θα
το καταγράψει η ιστορία, όπως τότε το 1922. Δεν γεννιούνται εξάλλου έτσι εύκολα
οι Πλαστήρες για να αντικαταστήσουν τους λουφαγμένους λαθρεπιβάτες της εξουσίας. Δεν δημιουργούνται με τα λόγια τα κράτη...