To 2014 τελειώνει με τη λήξη της μεταπολίτευσης και την απαρχή της ευρωπαϊκής Ελλάδας. Ο κύριος ένοχος του ψεύτικου οράματος της μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ του 1981, πνέει τα λοίσθια παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες του αρχηγού του κ.Βενιζέλου να κρατηθεί στην πολιτική ζωή του τόπου, έστω και σε τεχνητό κώμα.
Ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί ο σημερινός αρχηγός του κ.Βενιζέλος
όταν αντικαθιστούσε βίαια τον Γ.Α.Παναδρέου και αρχηγό σε τρεις ημέρες μίας νέας
παράταξης ότι η εσωκομματική του νίκη το 2012 θα ήταν μία πύρρειος νίκη. Ακόμα
χειρότερα ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από λίγες ημέρες όταν συναποφάσιζε την
προσφυγή στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι δεν θα ήταν παρών στην
επόμενη ημέρα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών, στη νέα Κυβέρνηση συνεργασίας για
την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Ελλάδας.
Η ζωή κάνει κύκλους και στην πολιτική τελικά και ο κ.Παπανδρέου
επανέρχεται αποτελώντας την ελπίδα για τη διάσωση του αυθεντικού οράματος των ίσων ευκαιριών
για όλους. Αναμένεται δε να πρωταγωνιστήσει στις πρόωρες κάλπες που στήνονται
με υπαιτιότητα του κ.Τσίπρα. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά με Παπανδρέου είναι πια
ορατή όσο ποτέ άλλοτε, με την προσθήκη της λογικής αριστεράς του κ.Λυκούδη και
Θεοδωράκη, για μία ενωμένη Ελλάδα που θα έχει και την εύνοια των ισχυρών της Ευρώπης
για να αλλάξει τα κακώς κείμενα σε αυτή τη χώρα. Ο χρόνος που χάθηκε από τότε που το πρότεινε για πρώτη φορά ο κ.Παπανδρέου μπορεί να καλυφθεί με μία ενωμένη προσπάθεια ενάντια στο τυχοδιωκτισμό και ουτοπισμό της επανάστασης του πεζοδρομίου και των μολότωφ.
Τα περιθώρια ελιγμού είναι πλέον ελάχιστα για τον κ.Τσίπρα
που θα βρεθεί ενώπιον των ευθυνών του και κυρίως της ανευθυνότητάς του με την άκαιρη διατάραξη
της ομαλότητας των Ελλήνων και Ελληνίδων. Η διάσπαση των μη συγκλινουσών συνιστωσών
του κ.Λαφαζάνη, του κ.Τσίπρα, του κ.Καμένου και του κ.Κουβέλη εγκυμονεί τον
κίνδυνο της συντριπτικής πολιτικής του ήττας την επομένη των πραγματικών βουλευτικών εκλογών
με βάση τα αποτελέσματα και όχι τις δημοσκοπήσεις της προετοιμασίας…
