Ο ΣΑΜΑΡΑΣ Η ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Δημοσιεύτηκε 9 Ιαν 14

Ημέρα με την ημέρα προσεγγίζει η χώρα την ορατή πραγματικότητα της ακυβερνησίας της μετά την 25^η Ιανουαρίου, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Οι πιθανές σύμφωνα με τις νέες δημοσκοπήσεις πολιτικές δυνάμεις που θα απαρτίζουν το νέο Κοινοβούλιο δείχνουν παντελώς ασυνάρτητες και ανίκανες για μία Κυβέρνηση συνεργασίας που απαιτεί ο λαός. 

Δύο κόμματα η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ δείχνουν παντελώς αντίθετα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ασύνδετα με οτιδήποτε άλλο, ενώ ο όρος για την παραμονή στο ευρώ για να μας πάρει το Ποτάμι είναι ανυπέρβλητος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρατία του κ.Σαμαρά είναι απελπιστικά μόνη και θα παραμείνει ως μαγείας μέχρι να απομακρυνθεί o ηγέτης της.

Με μόνο θετικό την πολιτική αναζωογόνηση σε κόμματα και πρόσωπα και κυρίως τη σταδιακή εξάλειψη της δυναστείας της γενιάς του Πολυτεχνείου από το ελληνικό Κοινοβούλιο η χώρα και η κοινωνία οδεύουν σε ένα οικονομικό πνιγμό, με τα διεθνή δικαστήρια να κρατάνε χαιρέκακα τα ανεξόφλητα γραμμάτια της δανεικής ζωής μας και να τα κουνάνε σιγά σιγά στα διεθνή δικαστήρια.

Δημόσιοι υπάλληλοι, το όνειρο της γενιάς του Πολυτεχνείου, επιχειρήσεις, δαπανηροί δημόσιοι οργανισμοί ασφαλείας και λειτουργίας του Κράτους της Ελλάδας είναι αμφίβολο πώς θα διατηρηθούν, με μία και μόνο αποστροφή του κ.Ντράγκι πια.

Το ερώτημα τότε ποιος ο λόγος των διαδοχικών βουλευτικών εκλογών παραμένει αναπάντητο καθόσον δεν υπάρχει επιλογή εκτός ευρώ, χωρίς φτωχοποίηση ανθρώπων και οργανισμών και διάλυση του Κράτους, ασχέτως των ρητορειών του κ.Τσίπρα που είναι βέβαιο πλέον πως θα απαρνηθεί σύντομα την Πρωθυπουργία της χώρας, με κάθε μέσο και δικαιολογία.

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι με οποιαδήποτε βούληση του λαού την 25^η Ιανουαρίου οδεύουμε σε μία δημοκρατική δυσλειτουργία που η διόρθωσή της θα είναι αδύνατη, λόγω χρόνου, με επανάληψη και η λύση της θα έχει ένα και μόνο προαπαιτούμενο. 

Την απομάκρυνση του Πρωθυπουργού της χώρας κ.Σαμαρά. Εκλογές για πάντα μέχρι να φύγει ο κ.Σαμαράς, όχι η Νέα Δημοκρατία.

Ο κ.Σαμαράς σε συνέχεια του κ.Παπανδρέου έκαναν το θανάσιμο πολιτικό λάθος να θεωρήσουν ότι μπορούν να αποφασίζουν ως Πρωθυπουργοί της Ελλάδας ανεξάρτητα για τον πλούτο της και να υπερασπιστούν το ευρώ, ενάντια στα συμφέροντα του παρακράτους που βρίσκεται πίσω από την ντόπια ολιγαρχία, ανάμεσά μας και φυσικά διακομματικά ανάμεσά τους. Έλαβαν και οι δύο το ίδιο ακριβώς αντίτιμο για την επιλογή τους. Πτώση εντός διετίας. Ό,τι θα πάθει και ο τρίτος, αν επιμείνει να σκέφτεται περισσότερο την Ελλάδα από τον εαυτό του και τους εκβιαστές του...

Κράτη όπως η Ελλάδα, που το 2004 ενωμένη κατέπληξε την οικουμένη, δεν μπορεί να αποφασίζει αυτόβουλα διά της δημοκρατικής οδού, με τον Πρωθυπουργό της, κατέχοντας ένα τέτοιο ανυπολόγιστο πλούτο, άψυχο και έμψυχο, υπέργειο και υπόγειο.

Με την απομάκρυνση Σαμαρά και την άρνηση Τσίπρα θα βρεθεί ο κατάλληλος ενδοτικός και ενωτικός Πρωθυπουργός που κατ’ εντολή θα μοιράσει όπως αρμόζει σε μία αποικία τον πλούτο της, θα αποκρατικοποιήσει κατά τον ορθό τρόπο την κρατική περιουσία και θα δικάσει εικονικά ως οφείλει την ολιγαρχία που χειραγωγείται από το παρακράτος. Τα δάνεια θα επιμηκυνθούν για να πληρώνουν τα εγγόνια το 2080 και αν αλλάξουμε και νόμισμα μάλιστα θα χρωστάνε και τα δισέγγονα μας το 2110. Όλοι τότε θα ζητωκραυγάζουν και μπορεί ακόμα και να δικάσουν τους ενοχλητικούς Ευρωπαϊστές που ήθελαν να ξεπληρώσουν το χρέος που δημιούργησαν στη δική τους γενιά. 

Για αυτό όλοι με μία σιγουριά πλέον δεν ανησυχούν για το αποτέλεσμα των εκλογών. Ένα κομμάτι ψωμί, ένα κοκαλάκι για γλείψιμο πάντα θα υπάρχει για την Ελλάδα και το λαό της. Να ανοίξουν οι καταθέσεις της Ελβετίας και η τότε άρχουσα τάξη για όλους θα έχει το αντίτιμό τους με την κατάλληλη επίκυψη.

Έναν περήφανο λαό, με 300 δις ευρώ χρέος και χωρίς Κυβέρνηση από την 26^η Ιανουαρίου 2015, που πάνω από όλα θα βροντοφωνάζει περήφανα εκείνη την ημέρα, επιτέλους: «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»…