Δημοσιεύτηκε 25 Μαι 15
"Ποιος έχει λόγο στην Ελλάδα, ποιος να έχει την ευθύνη, για να του πω να σταματήσει, να μην με πονάει εκείνη".
Δεν αντέχει σε πολιτική και κοινωνιολογική ανάλυση η
κατάσταση στην Ελλάδα πια. Είναι εμφανές ότι υπάρχει εθνική παράλυση και παραλογισμός.
Οι τουρίστες αυξάνονται εντυπωσιακά στο 1ο τρίμηνο του έτους, ο ήλιος λάμπει πιο δυνατά, οι
αγωγοί σχεδιάζονται ο ένας πάνω στον άλλο, τα ψάρια κολυμπούν κυκλικά και την ίδια στιγμή η Ελλάδα
χρεοκοπεί και πανηγυρίζει, όπως τότε που κέρδισε το Euro2004 με τον Γερμανό προπονητή, τον πυρπολητή του Διστόμου.
Ποιος έχει λόγο στην Ελλάδα, ποιος έχει την ευθύνη τελικά και την υποδουλώνει τόσο εθιστικά και αιώνια.
Ποιος να έχει την ευθύνη που η πιο πλούσια χώρα αναζητεί δανεικά και αρνείται να
συμβαδίσει με τη λογική εκβιάζοντας όλους, ακόμα και τον εαυτό της για την ύπαρξή
της.
Η δικτατορία του μετρίου δεν ανατρέπεται, ανακυκλώνοντας
τις ημέρες και νύχτες τον εαυτό της και ό,τι αξιόλογο υπάρχει περιθωριοποιείται και εξοβελίζεται στο πυρ το εξώτερον. Τα
μαλλιά άσπρισαν, τα μάγουλα κρέμασαν και η Ελλάδα το μόνο που κατέφερε να
αναδείξει ως νέο ακόμα και μετά από πέντε χρόνια ήταν ο νεόκοπος Πρωθυπουργός Τσίπρας, που
συνέχισε μονότονα το παλιό, πολλές φορές χωρίς καν να αλλάξει τα ρούχα και το ντεκόρ.
Ο παραλογισμός και η ανευθυνότητα συντηρείται από μία δύναμη
που διατηρεί την εντροπία της Ελλάδας και εξασφαλίζει επί δεκαετίες δάνεια για να κυριαρχήσει το ανώμαλο, να φουσκώσει
το μέτριο και να το μετατρέψει σε άξιο λόγου. Αξία κάλπικη που ακόμα και σήμερα με τη
βοήθεια του κ.Ντράγκι, της κ.Μέρκελ και του κ.Ολάντ συντηρεί την αερολογία και τον παραλογισμό ως αθάνατο ελληνικό
πνεύμα.
Η Ελλάδα και ο λαός της είναι αδύνατο να αλλάξουν από
μόνοι τους όσο χρηματοδοτείται η δικτατορία
της λεηλασίας και όσο κυκλοφορούν τα πολυτελή αυτοκίνητα στους δρόμους της
Αθήνας, ανθούν οι φράουλες της ντροπής και εγκληματούν οι συμμορίες σε κάθε
θεσμό και ιδέα του ελληνικού πνεύματος ασελγώντας μονοπωλιακά.
Ποιος έχει λόγο, ποιος έχει την ευθύνη και παρέχει δικαστική και κοινωνική ασυλία
στο ελληνικό δαιμόνιο της "λαμογιάς" που προσκυνάει τα ιερά λείψανα πιστεύοντας πως ό,τι κινείται
αγοράζεται στη σωστή τιμή του, με την κατάλληλη επίκυψη και την πρέπουσα ακρόαση.
Ποιος έχει λόγο, ποιος έχει την ευθύνη και σχεδιάζει το αύριο της δόσης με το χθες, μοιράζοντας "οφίτσια" ανάλογα τα βίτσια και την υπόσχεση για τη διάλυση της χώρας εκτός ευρώ, εκτός Ευρώπης και εντός της νεοοθωμανικής πολιτείας.
Αν θα μπορούσα τον κόσμο θα άλλαζα, αν αγαπούσα την Ελλάδα, την Ελλάδα θα έκαιγα...
