Ο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΑΛΕΞΗΣ

Με ελληνική υπογραφή και σε 47 σελίδες συνέγραψε το τρίτο Μνημόνιο ως λύση ο Πρωθυπουργός της χώρας κ.Τσίπρας για να απαντήσει στο αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Η συγγραφή ενός μισητού μνημονίου από ελληνικά χέρια αποτελεί μία πρόοδο, δυστυχώς όμως και αυτό είναι κακογραμμένο όπως τα προηγούμενα και υπερασπίζεται το βαθύ κράτος της χώρας που αρνείται να εγκαταλείψει την όποια εξουσία του λαού συνολικά.

Μπαράζ φόρων και η κατά ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σωτηρία και ανάπτυξη της χώρας όπως και τα Μνημόνια ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Εθελοτυφλία στην αξιοποίηση του ασύλληπτου εγχώριου πλούτου και εμμονή στη παρουσία και προστασία αντιπαραγωγικών δομών της ελληνικής κοινωνίας και συντεχνιακών φίλων και μελών, οι οποίοι κινούνται μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ χωρίς εισιτήριο.

Ο κ.Τσίπρας που κέρδισε την εμπιστοσύνη ψηφοφόρων του και μη την 25^η Ιανουαρίου 2015 αποδεικνύεται ένας ακόμα νέος λαοπλάνος πολιτικός παλαιάς κοπής που προστατεύει ό,τι σάπιο έχει η κοινωνία μας και εμποδίζει ό,τι ελπιδοφόρο να αναπτυχθεί. Φυσικά ο χρόνος και τα δανεικά χρήματα τελειώνουν όπως και η υπομονή του λαού. Οι συνέπειες των λανθασμένων και ελπίζουμε αφελών στρατηγικών του επιλογών γίνονται ήδη αισθητές σε ένα λαό που αναζητεί απελπισμένα πια έναν ηγέτη να τον καθοδηγήσει. Έναν ηγέτη που ειλικρινώς δεν θα υποκλίνεται στις ανομίες της Μεταπολίτευσης που έχουν γίνει απολυταρχικό καθεστώς κάθε υγιούς κύτταρου της ελληνικής κοινωνίας.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ένα Πρωθυπουργικό κείμενο φόρων σε 47 σελίδες. Η Ελλάδα χρειάζεται να γράψει μόνη της ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης σε 74 σελίδες που θα αξιοποιεί τον απεριόριστο πλουτοπαραγωγικό ιστό της εις όφελος των Ελλήνων και της Ευρώπης και όχι των ξένων. Ένα σχέδιο που δεν θα περιλαμβάνει συνειδητά τις μίζες των κραταιών της κοινωνίας και τον πλουτισμό συγκεκριμένων οικογενειών. Ένα σχέδιο που θα απελευθερώσει και θα αναδείξει νέους ικανούς ανθρώπους στην κοινωνία που θα κοπιάσουν και θα διαπρέψουν σεβόμενοι το Κράτος που τους εξασφαλίζει ασφάλεια και συνέπεια και τους πολίτες-πελάτες τους.

Το ποιος θα Έλληνας θα το γράψει επιτέλους αυτό το κείμενο και θα το υλοποιήσει είναι το μόνο ζητούμενο πλέον.

Όσο αργεί να το κάνει αυτό η Ελλάδα και ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της, αυτοϊκανοποιούμενοι με την προστασία συντεχνιακών δομών, συναλλαγών εκποίησης των υποδομών της χώρας και φόρο-επιδρομών στο λαό, υπογράφουν την καταδίκη της χώρας, που ίσως τελικά να είναι εκ του αποτελέσματος και ο αυτοσκοπός των Κυβερνώντων του παραλογισμού.

Είτε δημοκρατικές εκλογές είτε Συμβούλιο πολιτικών Αρχηγών του χθες, είτε οποιαδήποτε άλλη πολιτική φαντασίωση δεν θα έχει αποτέλεσμα χωρίς την αλλαγή κοινωνικής πολιτικής και προστασίας του συνόλου έναντι των ολίγων με τη θυσία των προνομίων των τελευταίων. Αν δεν προβάλλουμε το σύνολο υπεράνω του ατόμου καμία τύχη δεν θα έχουν όσα Μνημόνια-Συμφωνίες και αν ξαναγραφτούν, πλην της εθνικής καταστροφής. Ήδη χάσαμε πέντε χρόνια αμπαλλάρωντας ένα ψέμα. Να μην χάσουμε άλλα πέντε για να υπογράψουμε τη μόνη λύση.

"Το γοργό και χάριν έχει" και ας τελειώνουμε με το εθνικό δίλλημα από πού θα αγοράζουμε τις ασπιρίνες μας και ποιος Έλληνας θα παίρνει δημοκρατικά την προμήθειά του από την εθνική πολιτική μας.

Δεν είναι αυτή η ελπίδα που έρχεται και επιτέλους είναι αδύνατο να εκβιάζουμε το σύμπαν ολόκληρο με την αυτοκτονία μας. 

Δεν θα μας λυπηθεί και μάλλον θα ευχαριστηθεί με τη διάλυση μας, μαζί με τους ντόπιους δήμιους μας φυσικά...