Η Ελλάδα από το 1981 έως το
2009, μέσα σε τρεις δεκαετίες, πέτυχε αυτό που δεν κατάφεραν στην ιστορία τους ούτε
οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία ούτε καμία άλλη χώρα του πλανήτη που το επιχείρησαν. Την
απόλυτη επιτυχία του κομμουνισμού. Κράτος ιδιοκτήτης και επιχειρηματίας μέσα
από τις ΔΕΚΟ και εκατοντάδες κρατικούς οργανισμούς , ίση αμοιβή για όλους τους εργαζομένους
μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις, κρατικοδίαιτη ιδιωτική επιχειρηματικότητα μέσα
από τους Δημόσιους διαγωνισμούς, κομματικοί
στρατοί μέσα από τα δύο κόμματα εξουσίας και δαιμονοποίηση του κέρδους και του
επιχειρηματία. Το αποτέλεσμα σύντομα και φυσιολογικά ήταν η καταστροφή της παραγωγής,
η θεοποίηση του Κράτους και του Δημοσίου Υπαλλήλου και σταδιακά η διάλυση του
παραγωγικού ιστού της χώρας και η εργασιακή ανία στους πολίτες. Όπως ακριβώς
και στις ΗΠΑ και την Σοβιετική Ένωση. Για το ελληνικό βαθύ κράτος όμως υπήρχε η
λύση αδιαφορώντας για την ισχύ της χώρας. Τόσο το 1985 όσο και το 2007 με
παράλογους δανεισμούς κατάφερε να πετύχει το ακατόρθωτο της κομμουνιστικής
θεωρίας. Τον πλουτισμό όλου του λαού. Σπίτια, αυτοκίνητα και κάθε επιθυμία ήταν
εφικτή την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα σε αυτό το μικρό μέρος του
κόσμου. Δάνεια για διακοπές, σπουδές, αγορές, σπίτια, αυτοκίνητα και γενικά
κάθε λογής θαλασσοδάνειο για ξέπλυμα ήταν διαθέσιμο για κάθε Έλληνα αν το
επιθυμούσε. Φτωχό, πλούσιο, μορφωμένο, αμόρφωτο, αγρότη και αστό. Ένας επίγειος
παράδεισος δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Ελάχιστη δουλειά, μεγάλες απολαβές παντού
και οι εντολές της Παράγκας δικτατορικό διάταγμα. Φυσικά ο παράδεισος γρήγορα
έγινε κόλαση με ανείπωτα όργια και αμέτρητα θύματα. Δυστυχώς η θεωρία της ομογενοποίησης
των ανθρώπων, μέσα από τις δικτατορικές και κομμουνιστικές θεωρίες, για άλλη
μία φορά οδήγησε ένα έθνος στην αποξήρανση των ριζών του…
Greece, from 1981 to 2009, almost for three decades, achieved in what U.S.A., Russia
and many other countries in the world tried and failed in their history. The ultimate success of
communism. A
State as both owner and business through hundreds of common utilities and
state agencies, equal pay for all employees through collective agreements,
state-private enterprises through public procurement, political “armies” through
two ruling parties and demonizing both profit and entrepreneurship.
The
result was naturally and shortly the destruction of production, the deification
of State and the job of Civil Servant and gradually the dismantling of the
productive fabric of Greece and work boredom for its citizens. Just like U.S.A and Soviet
Union. For
Greek “Deep state” the solution was easy, indifferently the impact to the
strength of Greece. Both
in 1985 and 2007 with absurd lending Greek Prime Ministers managed to achieve
the impossible for the communist theory. The enrichment of all people. Houses,
cars and every wish were feasible to become true in the first decade of 21st
century in this small part of the world. Loans
for holidays, studies, shopping, homes, cars and generally all sorts of money
laundering were available for each Greek who wished it. Poor, rich,
educated, uneducated, peasant and bourgeois all were equal in that happiness. A paradise created
in Greece. Minimum
job, great payments and orders, similar to dictatorial decrees, to be executed everywhere deriving from the “Deep
state”. That
natural paradise quickly became a hell with unspeakable orgies and countless
victims. Unfortunately
the theory of people homogenization, through dictatorial and communist
theories, once again led a nation in drying its roots ...
